Je moet (eh … je moet niks, maar dit ga je willen) even een jonge, Utrechtse hond voor je zien. Heb je het plaatje? Dan heb je nu een mooi eerste beeld van onze nieuwste concepter/artdirector. Om te begrijpen waarom, introduceren we hem graag even nader.
Dat jonge zit hem in zijn net 32 lentes en de wel heel vroege fase van zijn carrière. Of zoals hij het zelf zegt: “De leeftijd die ik nu heb, moet ik nog een keer helemaal werken voordat ik met pensioen kan.” Hij is gediplomeerd grafisch vormgever (cum laude, poeh poeh) en communicatiemediadesigner. Opgegroeid bij reclamebureau DDK en contentmarketingbureau brandwebbing. Haalt z’n inspiratie uit de grote wereld. Noemt “It’s a Tide ad” z’n favoriete campagne. Probeert z’n verzameling grote, dikke kunstboeken via favoriete winkel Mendo uit te breiden om zo nog meer kennis op te doen. Net als met film trouwens. Heeft bijgehouden dat hij in zijn luttele jonge jaren al 527 films heeft bekeken (is verder niet dwangneurotisch hoor) en zijn “moet ik nog kijken lijst” bevat as we speak 255 titels.
Dan dat Utrechtse, dat zit echt in al zijn vezels. Hij is geboren, getogen en wonend in de Domstad. Eén van de dertig stadsambassadeurs. Sinds jaar en dag te vinden op de Bunnikside bij de plaatselijke FC of met vrienden in een plaatselijk kroeg. Maar ook net zo lief samen met zijn “wijffie” (van origine Brabants overigens) en anderhalf jarige “jochie” David (vast vernoemd naar dat kunstwerk van Michelangelo. Of naar The Hoff. Of toch die voetballer. Je weet het niet …). Heeft in z’n huis een originele KBTR hangen en boven z’n voordeur het stadswapen. Verder is hij niet zo van de overdrijving.
Tot slot die hond. Da’s niet omdat hij een hondenmens is (want dat is hij niet), maar wel een en al springerigheid en vrolijkheid. Prethead was zijn bijnaam (“vroeger hoor”), dus dat zegt al iets over dat energieke. Daarnaast houdt hij van het rauwe randje, beetje als een straathond. Favoriet eten is de Bali XL met patat en casinobrood bij Loetje. Halve liter bier erbij, paar goede vrienden on the side, smullen! Maakt zich daarna weer fit door de longen uit z’n lijf te rennen in z’n zaalvoetbalteam (scoren doet hij trouwens weinig). Kan überhaupt niet stilzitten. Wil overal z’n tanden inzetten; figuurlijk natuurlijk. Daarom werkt hij in z’n vrije tijd graag aan opdrachten zoals het jubileumshirt van FC Utrecht. Gewoon om zichzelf nog meer uit te dagen. En ook om die reden maakt hij elke dag een foto van zichzelf; al 5 jaar lang. Een neverending soloproject. Ja, élke dag…
Dus daarom, lieve doorlezers, een jonge, Utrechtse hond. Oh ja, hij heeft ook twee keer Jonge Honden gewonnen, met twee keer als prijs een week lang rondsnuffelen in Cannes bij het grootste reclamefestival ter wereld. Woef! Fijn dat je er bent Nathan Roos. Welkom! Kijk ons kwispelen.